Blogtour week 7:

Bryan Fohler (Bryan's world)

 

Een ontroerende en volstrekt originele roman over verschillende vormen van eenzaamheid en de kracht van onwaarschijnlijke vriendschappen, waarin feiten naadloos worden verweven met fictie.

Nadat ik de achterflap van dit boek gelezen had was ik erg enthousiast en zeer benieuwd naar dit boek. Dus toen ik de kans kreeg om deze te recenseren was ik natuurlijk erg blij. Aangezien Veronique en ik het boek van Bronja zelf gekregen hebben vind ik het erg leuk dat ze ook iets persoonlijks in het boek geschreven heeft.

De cover laat een blauwe kever zien op een oranje achtergrond. De kleur vond ik meteen al mooi en toch wel apart, alleen die kever kon ik helemaal niet plaatsen. Nu, nadat ik het boek gelezen heb natuurlijk wel en past die ook goed bij het boek.

1967: Thomas Fremont is achttien jaar als hij een nieuwe foto van de beroemde band de Beatles ziet. Hij is er vast van overtuigd dat Paul McCartney overleden is en dat een bedrieger zijn plaats heeft ingenomen in de band. Thomas ziet overal aanwijzingen in, of het nu gaat om de nieuwe albumhoezen of om de songteksten. Helaas ziet en hoort verder niemand het. Thomas besluit om ermee naar buiten te komen en wil dit mysterie aan het licht brengen. Is dit wel een goed idee?

1999: Beth, de moeder van Thomas denkt nog vaak terug aan die fatale nacht waarop ze haar enige zoon verdween. Thomas kwam nooit meer thuis. Tientallen jaren geloofde ze in het feit dat ze haar haar zoon nooit meer terug zal zien, als ze op een dag een stapel documenten vindt in het nachtkastje van haar man Robert en tot de ontdekking komt wat Robert jaren lang voor haar verzwegen heeft. Beth neemt een beslissing: Hoe dan ook moet en zal ze haar zoon terug zien.

Dit was voor mij de eerste kennismaking met Bronja Hoffschlag en ik moet zeggen ik vond dat het een erg prettige kennismaking was. 'P.I.D.' is een roman, maar wat mij betreft mag die ook de titel spannende roman dragen. Ondanks de vermelding van de tijdsperiode had ik hier soms wat moeite mee, en moest ik soms terug bladeren om te kijken in welke periode het hoofdstuk zich afspeelde. Doordat dit zo regelmatig wisselde, was dit soms nogal eens verwarrend. Wat ik, als muziekliefhebber erg leuk vind, is dat de muziek (artiesten) echt een rode lijn in het verhaal waren. De karakters zoals bijvoorbeeld Thomas en Beth Fremont zijn goed uitgewerkt, het heden en het verleden wordt echt goed verweven in dit boek en op het einde smelt het allemaal samen en vallen alle puzzelstukjes op de juiste plek.