Burning MK II

©2017 Bert Hoffschlag

Irvine Welsh zei ooit: “Ik geniet van de vrijheid van een blanco pagina.” Het moment waarop je een pen pakt, de punt op het papier zet en met die handeling alle regels van de wereld van de tafel kunt vegen. Het moment waarop alles mogelijk is, waarop je kunt zijn wie je wilt, kunt doen wat je wilt en de alleenheerser wordt in een door jou zelf gecreëerd universum, totdat je – in mijn geval – wordt gekidnapt door je personages en je nog slechts een instrument bent voor fictieve mensen die hun verhaal willen vertellen. Moeten vertellen.

Zoals mijn personages me vinden, vond ook het project met Burning me. Zanger Hugo Koch had ‘Snuff’ gelezen en vond dat we qua sfeersettings en onderwerpen lekker in dezelfde hoek zaten. Na het horen van wat ruwe live-opnames begreep ik wat hij daarmee bedoelde. Hij vroeg of ik wilde proberen om een songtekst voor hem te schrijven. Ik heb er niet eens over nagedacht en het omarmt. Het kwam op het juiste moment op mijn pad.

Burning was een escape. Ik kreeg een demo en de vrije hand om te doen en laten wat ik wilde, zolang het qua sfeersetting maar klopte met de rest van het album en vanuit een mannelijk vertelperspectief was. De totale vrijheid waar Irvine Welsh het over had gehad. Ik hoefde alleen de tekst in te leveren en iemand anders ging voor me in de spotlight staan. Hallo, droombaan!

Vol trots postte ik op Facebook dat ik een tekst mocht gaan schrijven voor Burning. De meeste reacties waren heel positief, maar het duurde niet lang voordat de eerste negatieve geluiden kwamen. “Auteurs schrijven geen songteksten”, bijvoorbeeld.
Bijna wilde ik gaan uitleggen dat ik dol ben op muziek en dat ik het juist een eer vond om voor zo’n bijzonder project te worden gevraagd. Bijna. Totdat ik hoorde hoe belachelijk het statement was.
“Auteurs schrijven geen songteksten.”
Says who? In welk wetboek kan ik dat terugvinden?
Ik kreeg zelfs privéberichtjes op Facebook met vragen als, “Daar verdien je zeker veel geld mee?” Waarom wil iemand dat weten? Als het wel zo is, heb je er niets aan en als het niet zo is, heb je er geen last van.

Ik kijk uit naar wat de komende jaren gaan brengen na de release van het Burning album, dat toch ook een beetje mijn ‘kindje’ is.

Burning MK I

©2015 Cindy Stegeman