De Perfecte Buren - Patrice van Trigt

Om weer even ‘in het verhaal te komen’ heb ik eerst de laatste hoofdstukken van DSM nog eens gelezen. Het was inmiddels weer enige tijd geleden dat de schokkende ontwikkelingen zich hadden voltrokken en eer Donald Skinner een beetje uit je systeem was. Wat opvalt wanneer je in DSK aan het lezen bent, is dat Hoffschlag het tempo hoog heeft liggen. D.m.v. snelle perspectiefwisselingen en betrekkelijk korte hoofdstukken raas je door tijden en gebeurtenissen heen. Hierdoor ben je continu alert, je mag niets missen want nu komen antwoorden op openstaande vragen. Alles is heel ingenieus in elkaar gestoken en toch op geen enkel moment verwarrend. Heel bijzonder. Deze drie boeken zijn samen één verhaal en er is zoveel gebeurd tot nu toe, maar de hoofdpersonages krijgen het ook nu weer flink voor de kiezen.

Als je de voorgaande delen NIET heb gelezen dan zou ik nu i.v.m. SPOILERS stoppen met lezen.

In De Dode Kamer maken we uitgebreid kennis met de broers Lennart en Misha. In een bijzonder apart opgebouwde vertelstructuur word je meegenomen in hun tegenstrijdige levens. Misha is uitermate slim en Lennart maakt vooral de verkeerde keuzes. Wanneer ze op elkaar aangewezen raken, blijkt hoe de broederlijke band zich ontwikkelt, in voor- en tegenspoed, ondanks of juist dankzij hun verschillen die prachtig tot hun recht komen. In De Skinner Methode was de hoofdrol weggelegd voor moordende psychopaat Donald Skinner, naast de broers en nog een aantal personages. Hoffschlag deinst niet terug om genadeloze klappen uit te delen als het aankomt op plotwendingen.  

In dit slotdeel is een grote rol weggelegd voor Maren, de vriendin van Misha. Ze heeft het moeilijk, want ze wordt gevoelsmatig voor het blok gezet. Het feit dat Misha meer dan intelligent is doet de lezer wel vermoeden dat dit niet uit de lucht komt vallen, het brein van Misha staat nu eenmaal niet stil, ook niet achter de tralies en na de afronding van Project X. De gebeurtenissen uit het verleden en de plannen die Misha heeft, komen tot uiting in een bizar idee. Misha zit, net als Skinner achter slot en grendel, hoe gaat hij dit alles ten uitvoer brengen en waar liggen de grenzen t.a.v. de macht van Skinner? Daar komt Maren in het verhaal en daarmee ontwikkelt zich een pittig dilemma. Loyaliteit wordt een issue, gevolgd door vertrouwenskwesties en twijfel. Deze worden weer gevoed door het zorgvuldig manipuleren door bepaalde personen. En ga er vooral niet van uit dat je weet wié dat zijn, de hersenspinsels van Hoffschlag zetten je voor zeker op het verkeerde spoor.

De schrijfstijl van Hoffschlag is van uitzonderlijk hoge kwaliteit. Het maakt niet uit welk boek je van haar leest. Ze brengt dialogen en gebeurtenissen dusdanig realistisch dat je merkt dat er een enorme lading aan research in haar werk zit en veel gevoel voor sfeerschetsen en emoties. Personages komen tot leven, problemen worden de jouwe en het verhaal pakt je beet. Let wel: blijf bij de les! Deze boeken zijn van dermate hoog niveau dat zowel concentratie als toewijding nodig is. Dit zijn geen doorsnee entertainment-thrillers. Een welgemeende tip is dat je écht bij De Dode Kamer gaat beginnen, het heeft anders geen nut. Het zijn drie boeken maar het is één verhaal! Je leert naast Misha en Lennart ook Colin, Maren en Dean goed kennen. En vergeet de geniale rotzak in het verhaal niet…heel diep verstopt heeft zelfs hij zijn charmes.

Hou je van intelligente, psychologische en uitdagende thrillers met meer dan fascinerende personages? Dan raad ik je de deze trilogie van harte aan. De plot is niet wat ik had gedacht of verwacht maar wel verrassend te noemen. De Spiegelkoning is een meer dan waardige afsluiter van dit unieke avontuur en hoewel spannend en mooi afgerond vond ik de eerdere twee delen net een tikkie meer aanspreken. Voor mij zat dat vooral in de hoge verwachting die ik had richting het einde, dat had op mij een minder verbluffende uitwerking dan gedacht. Desalniettemin heb ik enorm genoten van dit laatste deel en geef het met alle plezier vier dikke sterren.
 

Samen lezen is leuker - Karin Meinen
 

Om maar met de deur in huis te vallen, ook dit laatste deel blies me weer compleet van de sokken! Mensenkinderen wat een dijk van een trilogie, letterlijk en figuurlijk.

Het gebeurt gewoon wéér. Je wordt getriggerd vanaf de eerste letter, je wordt bij je kraag gevat en dit verhaal weer ingetrokken en zowel de lijnen als de personages, het maakt allemaal indruk. De opbouw is ook weer zó fantastisch in deze.

Het is aan de ene kant thuiskomen want de personages en verhaallijnen zijn je bekend. Daarnaast word je ook net zo hard als in de andere delen in het nieuwe diepe geworpen. Het is prachtig hoe de aandacht in dit deel op Maren wordt gelegd en zich daaraan parallel weer de meest onmogelijke, spannende en intrigerende zaken voordoen. Ook dit doodenge (psychologische) gevecht wat zich tussen gevangenismuren, Misha en Skinner afspeelt is verslavend en pakt 100% aandacht.

Ik moet ook echt de schrijfstijl de hemel in prijzen. Wát formuleren, wát verwoorden en wát een kwaliteit is dit. Zulk schrijven is uniek en je absorbeert als lezer elk woord om maar niets te missen van al dit goeds. Waar Bronja de tijd nam voor deze trilogie, neem je zelf bewust de tijd om aandachtig en genietend te lezen. Wat ook genieten is, is elke keer ook de verrassing hoe het verhaal zich weer gaat ontwikkelen. De weg die Maren bewandelt had ik zó niet verwacht en had ik ook nooit zelf kunnen bedenken. Naast de nieuwsgierigheid hoe dit in godsnaam gaat aflopen zit je ondertussen nagelbijtend en fout grijnzend het gevangenisgebeuren te volgen. Hoe zal en kan dit dan eindigen, hoe? 

OW MY JESUS. Niett… Jawell! De hel,  wat een eind, ge-wel-dig. Dit is Groots met een Grote G!

Wat een machtige finale en wat een machtige trilogie! Psychologische Thriller ten top.

 

Hanneke Tinor Centi.nl

De Spiegelkoning is het afsluitende deel van een trilogie die in 2013 begon met De Dode Kamer. Met dit debuut won auteur Bronja Hoffschlag de Hebban Debuut prijs. In 2015 verscheen het tweede deel, De Skinner Methode, waarmee Hoffschlag definitief haar naam als talentvol auteur vestigde.

Nu is er dan het afsluitende deel, De Spiegelkoning. Na zoveel lovende kritieken, zijn de verwachtingen hoog gespannen, maar Hoffschlag maakt die ruimschoots waar.

Ondanks het feit dat er enkele jaren verstreken zijn sinds het vorige deel verscheen, zit je als lezer direct weer in het verhaal en voelt de hernieuwde kennismaking met Misha, Colin, Maren, Dean en vele anderen, nergens ongemakkelijk.

Misha Laren verblijft nog altijd in de New Yorkse gevangenis. Het voltooien van Project X en het overlijden van zijn broer Lennart heeft Misha geen rust gebracht en dat brengt hem tot nieuwe plannen die hij deelt met Maren. Het is nu aan haar om ofwel opnieuw mee te gaan in Misha’s plannen of haar eigen weg te gaan.

“Ik had de hele nacht niet geslapen. In minder dan een week tijd was mijn toch al stormachtige leven veranderd in een orkaan. Er was de rel geweest, waarbij de Draak en Raymond Hawkes het leven hadden gelaten, mijn broer was vermoord door één of andere junk, ik had achtenveertig uur in de isoleercel gezeten, en tijdens mijn afwezigheid had Dean namens mij een deal gesloten met Gianni DeSantis om Skinner uit mijn buurt te houden.”

Bij deze trilogie is het overigens wel belangrijk eerst de voorgaande delen te lezen alvorens De Spiegelkoning ter hand te nemen. De delen zijn feitelijk niet afzonderlijk van elkaar te lezen.

Hoffschlag etaleert opnieuw haar grote talent om op intelligente wijze nieuwe verhaallijnen te introduceren zonder dat dat ook maar ergens botst met hetgeen eraan vooraf ging. De verhaalconstructie is bovendien eveneens weer van hoog niveau. Qua schrijfstijl weet de auteur, zo mogelijk, de lat nog wat hoger te leggen. Dat zegt overigens niets over de voorgaande delen, maar alles over De Spiegelkoning.

Van het plot kan ik slechts zeggen dat het fenomenaal is. Kortom, een aanrader en een boekenreeks dat een nog veel groter lezerspubliek verdient.